Opštine

Opština Čukarica i grad Beograd u Srbiji

Jugozapadno od stare beogradske jezgra prostire se gradska opština Čukarica jedna je od 17 beogradskih opština. Ona se graniči sa opštinama Novi Beograd, Savski venac, Rakovica, Voždovac, Barajevo, Obrenovac i Surčin. Na području opštine nalaze se naselja Banovo brdo, Čukarička padina, Golf, Filmski grad, Košutnjak, Sunčana padina, Julino brdo, Cerak, Cerak Vinogradi-, Bele vode, Makiš, Žarkovo i Železnik, Velika Moštanica, Ostružnica, Rušanj, Sremčica, Umka , Pećani i Rucka koji su podjeljeni u 11 mesnih zajednica od kojih se 6 nalazi na gradskom području. Opština Čukarica zauzima površinu od 15.650 hektara koja je podeljena u gradski i prigradski deo, a od ukupne površine više od trećine, 5560 hektara pripada njenom gradskom djelu koji pripada urbanoj zoni Beograda. Prema popisu stanovništva iz 2002. godine na tom području je živelo 168.508, dok se pretpostavlja da se sada broj stanovnika popeo na 195.000 stanovnika.

Pretpostavlja se da je Čukarica dobila ime po drumskoj mehani odnosno uličnom restoranu ili svratištu Stojka Čukara iz 1850. koja se nalazila u blizini ušća Topčiderske reke u Savu. Selo Čukarica je pripadalo opštini Žarkovačkoj iz koje je izdvojeno u posebnu opštinu 30. prosinca 1911. godine ukazom kralja Petra I. te se zbog toga na taj datum slavi dan opštine.

Čukarica se smatra zelenom oazom Beograda, zbog njenih prirodnih lepota kao što su Ada Ciganlija, poluostrvo na reci Savi koji je najveće i najposećenije odmaralište Beograđana, Park-šuma i gradsko izletište Košutnjak u kojem se nalazi sportsko-rekreativni centar „Košutnjak“, izvor “ Hajdučka česma „te gde se tokom cele godine odvijaju razne kulturne manifestacije, Savsko jezero, izletište i lovište Lipovačka šuma te Rakina bara jedino prirodno jezero na teritoriji Beograda. Na područje Čukarice važno je spomenuti i Hipodrom kod Careve ćuprije koji je nastariji sportski objekat na području Beograda te od kulturno – istorijskih spomenika Spomenik srpskim ratnicima poginulim u odbrani Beograda 1915. i spomenici na Topčiderskom groblju. Glavni nosilac kulturno-obrazovnih aktivnosti i umetničkih aktivnosti su Kulturni centar „Čukarica“ te „Galerija ’73“ koji tokom godine održavaju razne kulturne manifestacije.

Opština Surčin i grad Beograd u Srbiji

Opština Surčin omeđena rekom Savom i autoputom Beograd – Zagreb nalazi se samo 20 km istočno od centra Beograda. Na severu svojim najvećim delom graniči s opštinom Zemun, dok na istoku graniči sa opštinom Novi Beograd, zapadna granica opštine je granica sa pokrajinom Vojvodinom, dok je s opštinama Čukarica na jugo-istoku i Obrenovcu na jugu razdvojena prirodnom granicom, rekom Savom. Ovo je najmlađa beogradska opština, nastala je 2004. godine kada je odeljena od opštine Zemun u čijem je sastavu prije bila.

Na površini od 220 kilometara kvadratnih nalazi se sedam naselja: Surčin, Dobanovci, Jakovo, Boljevci, Progar, Bečmen i Petrovčić u kojima živi 38.695 stanovnika prema popisu stanovništva iz 2002. godine, od sveukupnog broja u gradskom naselju Surčin živi 14.292 stanovnika. Prema etničkoj strukturi srpskog nacionalnosti pripada 88% stanovništva, dok od ostalih nacionalnosti više od 1000 stanovnika imaju samo Slovaci.

Prvi pisani spomen naselja na mestu današnjeg Surčina je povelja kojom kralj naselje na tom području daruje plemićkoj porodici Morović i koja potiče iz 1404. godine. Pronađeni su razni arheološki nalazi koji dokazuju da je ovo područje bilo naseljeno jod od neolita. Od istorijskih spomenika možda je najznačajniji spomenik sakralne arhitekture, manastir odnosno samostan Fenek koji datira još iz 15. veka i koji je tokom veka obeležio istoriju ovog područja.

Ovo područje odlikuju razne prirodne lepote kao što je reka Sava, kanali od kojih su najveći Galovica i Jarčina, velike šumske površine poput Bojičinske šume, jezero živaca, ribnjak Bečmenska Bara koji je 2009. godine preuređen i pretvoren u raj za ljubitelj ribolova i Progarska Ada koja je jedno od najvećih ostrva na reci Savi. Za turistički život opštine Surčin značajno je i Nautičko selo „Biser“, kulturno-umetnička događanja kao što je Slikarska kolonija u Bojčinskoj šumi i Kiparska kolonija u Bojčinskoj šumi te Bojčinska kulturno ljeto, kulturno-umetnički festival koji se održava u Bojčinskoj šumi.

Područje opštine Sučin je značajno saobraćajno središte Beograda jer ne samo što se na ovom području ukrštaju razni međunarodni putevi, ovde se i nalazi najznačajniji aerodrom u zemlji – „Nikola Tesla“.

Opština Stari grad i grad Beograd u Srbiji

Gradska opština Stari grad je centralna gradska opština grada beograda i ona čini najveći deo stare jezgre Beograda. Zajedno sa opštinama Savski Venac i Vračar opština Stari grad čini sami centar grada Beograda. Ona predstavlja staro gradsko središte oko kojeg se grad dalje razvio te sadrži dva veka dugu kulturno-istorijsku, arhitektonsku i ekonomsku priču o nastanku, rastu i razvoja Beograda. Opština Stari grad zauzima površinu od 473 hektara kopnene površine i 215 hektara morske površine što je čini jednom od najmanjih Beogradskih opština. Na toj površini prema popisu stanovništva živi 55.543 stanovnika. Pod imenom Stari grad no na nešto manjem području opština postoji od 1955. godine, a današnje granice dobija 1961. godine. Opština Novi Beograd i opština Stari grad su jedine dve opštine od njih 17 koje zauzimaju obale i Save i Dunava.

Opština Stari grad je turističko, kulturno, istorijski, političko, obrazovni i poslovno središte Beograda. Na maloj površini koju zauzima opština smestilo se 13 fakulteta, Srpska akademija nauka i umetnosti, nekoliko osnovne i srednje škole, 18 muzeja, 06:00 pozorišta te razne kulturne institucije. Zbog povoljnog geografskog položaja opštine u njoj su se razvije razne privredne delatnosti, kao što su uslužne delatnosti, trgovina i bankarstvo. Pozivni broj za ovu opštinu je 011.

Na području opštine Stari grada nalazi se značajan dio kulturno – istorijskog nasleđa Beograda te se pod zaštitom nalazi oko 200 zgrada, prostornih celina, javnih spomenika i spomen obeležja.

Neki od objekata koji imaju veliki značaj za istoriju i kulturu Beograda su Beogradska tvrđava, Kapetan-Mišino zdanje, Konak kneginje Ljubice, Saborna crkva i Knez-Mihailova ulica. Danas najznačajnije turističke destinacije predstavljaju Beogradska tvrđava koja je nastariji sačuvani kompleks spomenika, park Kalemegdan koji je najveći beogradski park, Kosančićev venac koji predstavlja najstariji urbani deo Beograda, Knez-Mihailova ulica koja je danas najpoznatija beogradska ulica u kojoj svaka kuća ima neki istorijski značaj, Botanička bašta „Jevremovac“ koji potiče iz 1855. godine i Skadarlija koja je nekada bila boemsko utočište najvećih srpskih umetnika od slikara preko glumaca do pisaca.

Opština Sopot i grad Beograd u Srbiji

Južno od Beograda nalazi se jedna od 17 beogradskih opština Opština Sopot. Smeštena u severnom delu Šumadije sa površinom od 27.094 hektara ova opština graniči sa opštinama Mladenovac, Lazarevac, Voždovac, Grocka, Aranđelovac i Barajevo. Prema popisu stanovništva iz 2002. godine na ovom području živi 21.650 stanovnika. Naziv Sopot je dobio po staroj slovenskoj reči koja znači izvor što je sasvim prigodno jer na području Sopota postoji velik broj izvora. Prvi pisani spomen Sopota je 1818. godine na Langerovoj mapi kao Sopot-BACH. Opština Sopot u sadašnjem administrativnom obliku postoji od 1961. godine, a 1967. godine opština pripojena je području grada Beograda. Opština Sopot u svom sastavu ima 16 mesnih zajednica i to: Mali Požarevac, Parcani, Ralja, Popović, Stojnik, Sibnica, Rogača, Drlupa, Dučina, Babe, Mala Ivanča, Đurinci, Nemenikuće, Slatina, Guberevac i Sopot

Opština Sopot zbog svoje očuvane prirode i povoljnih klimatskih uslova te dobrog prometno-geografskog položaj pruža izuzetan turistički potencijal, tu se nalazi planina Kosmaj sa nadmorskom visinom od 626 metara i turistički lokaliteti Trešnja, Guberevačke šume, popularno vikend izletište Babe, manastir Tresije te brojni izvori kao što su izvor na Drvniku, izvor u Starom selu, Hajdučica te mnogu drugi. Izletištem Trešnje dominira dugo veštačko jezero te je drago mesto za posetu svim ljubiteljima prirode, dok je planina Kosmaj nezaobilazan deo posete Sopotu.

Na planinama postoje brojne pešačke staze, odmarališta te igrališta za decu što čine ovo mesto omiljenim izletištem za porodice. Od istorijskih znamenitosti bitko je posetiti Han iz 18. Veka koji je jedna od najstarijih građevina u Sopotu, pomalo futuristički Spomenik borcima poginulim u Drugom svetskom ratu koji se nalazi na Kosmaju, Rimsku česmu te manastir odnosno samostan Tresije koji je nedavno proslavio sedam stoljeća svog postojanja.

Od kulturnih događanja u Sopotu najpoznatiji, ali i najznačajniji je SO – Fest koji se već 40 godina odvija u Sopotu prvom polovinom mjeseca juli Ovaj poznati filmski festival već godinama u Sopotu okuplja brojne poznate ličnosti iz sveta filma. Druga značajna manifestacija u Sopotu su „Dani Milovana Vidakovića“. U čast ovog srpskog romanopisca, rođenog u selu Nemenikuće, odvijaju se razni programi poput susreta književnika, nastupa Kulturno – umetničkih društva itd.

Opština Savski venac i grad Beograd u Srbiji

Gradska opština Savski venac je jedna od centralnih opština grada Beograda. Ne samo što je opština Savski venac jedna od najstarijih gradskih opština Beograda, ona je ujedno i njegovo saobraćajno, turističko, ali i poslovno središte. Udaljena je samo 200 metara od jezgra grada i na površini od 15,8 kilometara kvadratnih, odnosno 1580 hektara živi 42.505 stanovnika, no broj ljudi koji u njoj radi je duplo veći. Ime Savski venac opština je dobila zbog njenog oblika koji izgleda kao da poput venca na desnoj obali Save prati njen tok.

Opština se nalazi između Save na zapadu i severozapadu, Topčiderske reke na jugozapadu i vračarskog platoa na istoku i graniči s opštinama Novi Beograd, Stari grad, Vračar, Voždovac i Rakovica. Ovo područje je značajno jer niko ne može izbeći Savski venac, svaki putnik koji prolazi kroz Beograd ili ide iz jednog dela u drugi mora proći preko Savskog venca, ai svih šest mostova na reci Savi koji spajaju levu novobeogradsku sa desnom obalom beogradskom, nalaze se na području ove opštine. Kao prometno središte Beograda Savski venac je vrlo bitan jer se ovde nalaze i najvažnije ulice kao što je Ulica Kneza Miloša, Nemanjina ulica, Bulevar vojvode Mišića, Mostarska petlja i Autokomanda. Da je Savski Venac i turističko središte Beograda dokazuje činjecida je po broju turista Savski venac na prvom mestu među svim opštinama Beograda. U 2008. godini na području Savskog venca boravilo je 287.350 turista, a noćilo njih 353.165.

Uprkos tome što se ova opština nalazi u gradskoj jezgri odlikuje ju veliki broj zelenih površina kao što su Hajd park, Topčider, Košutnjak i Dedinje. Na tim područjima vlada i bogati životinjski svet i mogu se sresti veverice, ježevi i mnogobrojne ptice kao što su detlići, slavuji i kosovi. Ova opština je tokom istorije bila značajna za ceo život Beograda tako je u Savskom vencu uvek bio neki začetak razvoja, pa su se u njemu pojavile prve radnje, prve pijace, prve kafane, prvo pozorište, prvo kulturno-umetničkog društvo, prve bolnice, prve tramvajske linije, prvo ministarstvo pa čak i prvi fudbalski kluba u Srbiji.

Opština Rakovica i grad Beograd u Srbiji

Opština Rakovica je jedna od 17 gradskih opština Grada Beograda koja se nalazi na jugu Grada Beograda uz Topčiderski rijeku. Prvi spomen imena Rakovica potiče još iz 16. veka odnosno iz 1560. godine u turskom popisu stanovništva gde se Rakovica pominje kao mesto u kojem žive Vlasi, selo Vlaha. Pretpostavlja se da naziv opštine, ali i istoimenog centra opštine potiče reči Rak, što se odnosilo na ove životinje koje su stanovale u potoku koji je proticao kroz staro naselje.

Na ovoj opštini površine 3036 hektara u 12 naselja živi 99.000 stanovnika od kojih veći broj obitava u središtu opštine, naselju Rakovica. Unutar područja opštine Rakovice nalazi se 12 naselja Vidikovac, Kanarevo brdo, Kijevo, Kneževac, Labudovo brdo, Miljakovac 1, Miljakovac 2, Miljakovac 3, Petlovo brdo, Rakovica, Resnik i Skojevsko naselje dok je celo područje opštine podeljeno na 13 mjesnih zajednica: Košutnjak , Skojevska, Vidikovac, Kijevo, Mitar Bakić, Labudovo brdo, Kanarevo brdo, Avala grad, Miljakovački izvori, Braća Veličković, Resnik, Kneževac, i Miljakovac.

Opština Rakovica je nakon završetka Drugog svetskog rata pa sve do početka devedesetih godina dvadesetog veka bila industrijski centar grada Beograda. Kompanije koje posluju još i danas DMB – FTMT (Fabrika turbomotora i transmija) osnovana 1948. godine i IMR (Industrija motora Rakovica) osnovana 1927. godine bile su nosioci prvenstveno industrijskog, ali i ekonomskog razvoja opštine jer su zapošljavale znatan deo radnika opštine i poticale na naseljavanje na ovom području, ali su za svoj iskorišćavale i druge gradske privredne grane delujući i na njihov razvoj. Raspadom bivše SFRJ i nastankom ekonomske krize mnoge kompanije, ali i ovi glavni nosioci razvoja u Rakovici prestaju da rade ili smanjuju obim svog rada.

Najstariji kulturno – istorijski spomenik na području opštine Rakovica je manastir odnosno samostan Rakovica. Samostan je bio izgrađen u četrnaestom veku za vreme vladavine Kneza Lazara. U dvorištu manastira sahranjene su značajne istorijske ličnosti: Vasa Čarapić, Zmaj od Avale, Jevrem Obrenović, patrijarh Dimitrije, Milivoje Petrović-Blaznavac i patrijarh Pavle.

Opština Palilula i grad Beograd u Srbiji

Smeštena na severu glavnog grada Republike Srbije Palilula pripada gradskim opštinama Grada Beograda, a graniči s opštinama Zvezdara, Vračar, Stari grad, Zemun i Grocka. S površinom od 44.661 hektara, najveća opština Grada Beograda, opština Palilula se prostire na obe obale Dunava, koje povezuje Pančevački most. Teritorija opštine Palilula deli se na tri kompleksne celine – gradsku koja je smeštena skoro u samom centru Beograda, prigradsku i seosku, što je razlikuje od ostalih beogradskih opština. Pretpostavlja se da je opština dobila ime Palilula po tome što je za vreme vladavine Turaka na ulicama grada Beograda bilo zabranjeno pušenje ili bilo kakva upotreba duvana zbog opasnosti od požara. Strastveni pušači koji nisu mogli izdržati da ne zapale išli bi van gradskih zidina, jedno od mesta gde bi odlazili pušiti bila je i današnja Palilula. Tvrdi se da je čak bio i nacrtan crtež lule koji je pokazivao pušačima da na tom mestu mogu pušiti.

Palilula raspolaže ima veliki potencijal za razvoj raznih privrednih grada, od poljoprivrede (koja je razvijena na površini preko 30.000 hektara) i prehrambene industrije, do turizma. Područje Pančevačkog rita, kao i potez Slanci – Veliko selo, imaju veliki potencijal za razvoj lovnog turizma. Lovni tereni Pančevačkog rita nalaze se na prostoru uzvodno Dunavom od ušća Save pa sve do desne obale reke Tamiš, lovišta opštine Palilule obiluju gotovo svim vrstama sitne i krupne divljači. Za ljubitelje ribolova tu su palilulske obale Dunava i njegovi kanali i rukavci poput Crvenka, Sebeš, Dunavac, Mokri Sebeš, a svaki poznavalac ribolova tvrdi da se u Beogradu najbolje peca upravo na Palilulske obalama Dunava. Dunav pruža i potencijal za razvoj sportova na vodi kao što je vožnja kajakom ili kanuom, što iskorištavaju i kajak kanu klubovi u Borči i Višnjici. U Paliluli se mora posetiti i Tašmajdan koji je najzanimljiviji deo Palilule. Tašmajdan je središnji gradski park na kojem su se tokom istorije odvijali razni istorijski događaji.

Opština Obrenovac i grad Beograd u Srbiji

Obrenovac je grad i središte istoimene opštine u centralnoj Srbiji koji je smešten na tri reke: Savi, Kolubari i tamno. Opština Obrenovac koja je od Beograda udaljena samo 30 kilometara spada u 17 beogradskih gradskih opština u čiji je sastav uključena od 1957. godine.

Obrenovac je imao burnu istoriju tokom koje je često bio spaljivan po čemu je i dobio ime Palež. Poslednji put je bio spaljivan tokom Drugog srpskog ustanka kada je bio potpuno spaljen te ga 1859. godine obnavlja knez Miloš Obrenović po kojem opština dobija ime. Datum dobijanja novog imena 20. decembar danas se obilježava kao dan opštine.

Najveći deo opštine je ravničarski, no ipak postoje pojedini delovi koji su brežuljkasti i blago brdoviti. U brdovitom delu dominira vrh Bukvik koji je visok 221 metar dok je najniža tačka opštine na 73 metra iznad mora, unutar meandra Save kod sela Zabrežje. U Obrenovcu se ukrštaju važni putevi, koji od Beograda koji se nalazi na udaljenosti od svega 29 kilometara prema istoku, vode na zapad ka Šapcu, Loznici i zatim Bosni i Hercegovini i Hrvatskoj, odnosno prema Valjevu i Ibarskoj magistrali is njom dalje prema jadranskom primorju.

Najvažnije za privredni život opštine su dve termoelektrane, Nikola Tesla A i Nikola Tesla 2 koji proizvode više od 60% električnih potreba Srbije.

Svoj prvi kulturni centar Obrenovac dobija 1932. godine, kada je izgrađen i otvoren „Sokolski dom“, koji je bio središte sportskog i kulturnog života i gde se okupljala gradska elita, humanitarne organizacije, pevačka društva, sportisti, lovci, zanatlije i trgovci. Centar kulturnog i sportskog života Obrenovca 1982. godine postaje postao Dom kulture i sporta koji postoji i danas pod nazivom Sportsko-kulturni centar Obrenovac pod čijim okriljem deluju mnoge umetničke grupe: Baletski studio, Mali amaterski teatar, zbor „Obrenovačke devojke“ te raznovrsne umetničke škole.

Obrenovac je i značajno turističko mesto u kojem se nalazi lečilište lekovite sumporne vode, sportsko-rekreativni centar, olimpijski bazeni zatvorenog i otvorenog tipa na kojima se održavaju takmičenja, srpska etno kuća, restoran nacionalne kuhinje te izletišna šuma Zabran u kojoj se nalaze uređene plaže ( zabran-betonka sa bazenom i Barička ada – peščana).

Opština Novi Beograd i grad Beograd u Srbiji

Opština Novi Beograd koja se nalazi na levoj obali Save jedna je od 17 beogradskih gradskih opština. Gradsko naselje Novi Beograd je sedište, ali i jedino naselje opštine Novi Beograd. Urbanistički plan s kojim je bilo planirano da proširi Beograd i premestiti ga i na levu obalu reke Save izrađen je 1923. godine. No izgradnja novog Beograda započela je tek nakon završetka Drugog svetskog rata 1948. Godine. Većina današnjeg grada Novi Beograd izgrađena je na površini koja je bila močvara kada je započeta izgradnja grada, na močvaru su godinama donosili pesak sa dunavskog Malog ratnog ostrva. Tako su od močvare napravili grad, ali od predivno Malo ratni ostrvo su pretvorili u uski pošumljeni pojas zemlje.

Iako je opština Novi Beograd osnovana tek 1952. Godine postoje istorijski tragovi koji dokazuju da je ovo područje (selo Bežanija) bilo naseljeno još od neolita. Selo Bežanija koje je danas urbano naselje Novog Beograda prvi put se spominje 1713. godine u kruševskom spomeniku.

Veliki kontrast „starom“ delu grada Beograda, izgrađenom na 32 brda, predstavlja ravan teren Novog Beograda. Novi Beograd se nalazi severozapadno od „starog“ Beograda, s kojim je spojen preko 6 mostova koji su: Brankov most, Gazela, Stari savski most, Stari i Novi železnički most te Ade Ciganlije otvoren 2011. godine koji je od njih najnoviji.

Na površini od 4074 hektara odnosno 40,74 kilometara kvadratnih smestilo se 236.000 stanovnika od kojih se njih 187.253 odnosno 85.98% prema nacionalom sastavu izjasnilo kao Srbi.

U kratko vreme nakon izgradnje Novi Beograd je zauzeo status modernog grada. Što se tiče obrazovanja Beograd je izuzetno razvijen što dokazuju osnovne i srednje škole koje se tu nalaze te Studentski grad koji predstavlja najveći studentski dom u Beogradu, no kada se radi o kulturni, napravljen je previd. Ne samo da u ovom gradu u kojem živi preko 200.000 stanovnika nema pozorišta, već se u njemu nalazi samo jedan muzej „Muzej savremene umetnosti“. Većina kulturnih ustanova nalazi se unutar Studentskog grada kao što je Studentski kulturni centar, Dom kulture Studentski grad te Velika galerija.

Opština Mladenovac i grad Beograd u Srbiji

Gradska Opština Mladenovac jedna je od 17 gradskih opština Grada Beograda u čijem je sastavu od 1971. godine. Nalazi se na nadmorskoj visini 113-628 metara u severnom delu niske Šumadije. Opština obuhvata područje planine Kosmaj te veći deo sliva rečice Veliki Lug, levog pritoka reke Kubršnice.

Prema legendi ime opštine dolazi od Mladena, koji je 200 godina posle Kosovskog boja sa svoja dva brata Vlajko i Rajkom sa Kosova došao u ovo područje te se smatra da su po njima imena dobila mesta Mladenovac, Vlaška i Rajkovac.

Na 33.904 hektara ukupne površine opštine smestilo se 22 naselja sa 56.389 stanovnika, od čega u samom gradu Mladenovcu živi preko 22.000 stanovnika. Mladenovac je bio naseljen još od praistorije zahvaljujući svom povoljnom položaju, sada se on nalazi na glavnim saobraćajnim putevima Srbije. Kroz ovo područje prolazi moravsko-vardarsko-Nišavska železnička pruga, Beograd – Niš – Sofija, autoput Beograd – Niš, magistralni put za Kragujevac sa regionalnim putevima za Smederevo i Smederevsku Palanku. Danom opštine proglašen je 2. Avgusta kao spomen na dan kada je Mladenovac 1893. godine proglašen varoši.

Za kulturni život opštine Mladenovac zaslužna su kulturno-umetnička društva kao što su KUD „Šumadija“ iz sela Vlaška, KUD „Izvor“ iz Velike Krsne i od njih jedini romski KUD „Romano Ilo“ te najstariji KUD ovog područja KUD „Vojvoda Janko Katić“ iz Mladenovca, ovo kulturno umetničko društvo osnovano je 1896. godine te Centar za kulturu Mladenovac, Biblioteka „Despot Stefan Lazarević“ i Muzej Mladenovca. Kulturni život ovog područja upotpunjuju književne večeri, izložbe, bilo slika, fotografija ili predmeta primenjene umetnosti, koncerti, projekcije umetničkih filmova te razne kulturne manifestacije kao što su: Likovna kolonija, međunarodna slikarska smotra, Književni festival „Šumadijske metafore“, Međunarodni festival folklora, pozorišni festival „Teatar u jednom dejstvu“, Međunarodna izložba automobila sa vazdušnim hlađenjem motora „Vazduhom hlađena strast“ te Turnir muzičkih škola Memorijal „Aca Panić“.

Zahvaljujući okruženju bogatim prirodnim lepotama, izvorima mineralnih voda, kulturno-istorijskim spomenicima Mladenovac ima značajan potencijal za razvoj izletničkog, rekreativnog, lečilišnog, kulturno – istorijskog i lovno-ribolovnog turizma.